• Pozdrowienia z Pyzdr

    Pyzdry należą do najbardziej zaskakujących miejsc, jakie zdarzyło mi się odwiedzić. Praktycznie każde zdanie tego wpisu mogłoby się rozpoczynać frazą „Kto by się spodziewał, że…”. Bo naprawdę, kto by się spodziewał, że to niepozorne, małe, wielkopolskie miasteczko, należało kiedyś do najważniejszych ośrodków polskiej państwowości. Pisząc „kiedyś” mam na myśli czasy Piastów i Jagiellonów. Późniejsze wieki nie jednak były dla Pyzdr łaskawe i miasto nie rozrosło się tak, jak choćby Kraków, Poznań czy Gniezno. Katastrofalne skutki miały zwłaszcza wielokrotne pożary w minionych wiekach. Pomimo to wciąż można tu odnaleźć ślady średniowiecznej świetności miasta.

    Read More
  • Rogalin i jego dęby

    Wyprawę do Rogalina planowałam już od dłuższego czasu. Pamiętałam go jak przez mgłę z wycieczki szkolnej w jednej z pierwszych klas podstawówki. Potem nie miałam już okazji, by zawitać do tej najważniejszej arystokratycznej rezydencji w Wielkopolsce. Jest taka niepisana reguła podróżowania, że najwięcej czasu zajmuje nam dotarcie do tych miejsc, które są najbliżej. W końcu jednak musiałam tu trafić. Kocham takie hrabiowskie klimaty, nie bez powodu mój blog nazywa się tak, jak się nazywa ;) Dodatkową motywacją było dla mnie niedawne nowe otwarcie pałacu w Rogalinie, który przeszedł gruntowny remont. Byłam bardzo ciekawa efektów i chciałam przekonać się na własne oczy, czy Rogalin odzyskał dawny blask.

    Read More
  • Kadry z Trójmiasta

    Trójmiasto od pokoleń należy do ulubionych miejsc mojej rodziny i mam to szczęście, że bywałam tu nie raz. Nie traktuję więc Gdańska, Gdyni i Sopotu jako miast, które wymagałyby kompleksowego zwiedzania. Lubię tu jednak wracać i za każdym razem „uszczknąć” coś dla siebie z ich bogatej kultury, sztuki i historii. Niekiedy oznacza to odkrywanie zupełnie nowych obszarów, a niekiedy spędzanie czasu w tych już dobrze znanych i lubianych. Moje tegoroczne wypady do Gdańska, Gdyni i Sopotu były pozbawione wielkich ambicji turystycznych. Cieszył mnie sam fakt, że mogę tutaj być pomimo pandemii i że – poza bannerami zachęcającymi do szczepień – życie tu zdaje się toczyć zwyczajnym, trójmiejskim rytmem.

    Read More
  • Rewa – woda, piasek i wiatr

    Po zgłębianiu trudnego tematu polsko-niemieckiej historii w ostatnim wpisie przyda nam się trochę rozrywki. W tym celu udajemy się do Rewy, która z pewnością zasługuje na miano rozrywkowej, wyluzowanej miejscowości nadmorskiej. Rewa ma bardzo surferski klimat – taki, o którym można by myśleć, że znajdziemy go tylko w Kalifornii albo w Australii, ale nie nad Bałtykiem. A jednak, surfing i różne jego odmiany na wodach Morza Bałtyckiego jest faktem i o tym również dziś Wam opowiem.

    Read More
  • Sławutówko, Krokowa, Kłanino – tropem „Kamerdynera”

    Historia powinna być nauką o poszukiwaniu prawdy w minionych wydarzeniach. Do tego jest jednak potrzebny obiektywizm, którego warunkiem jest neutralność i brak zaangażowania emocjonalnego. Jeśli chodzi o historię relacji polsko-niemieckich o taki brak zaangażowania emocjonalnego nadal jest trudno – nawet u badaczy, a co dopiero u osób, które znają ją tylko w dość ogólnym zarysie. Nie należy się temu zresztą dziwić, skoro od najmłodszych lat tresuje się nas w uwielbieniu martyrologii narodu polskiego. Minęło już 100 lat od pierwszej i 80 lat od drugiej wojny światowej, a nam wciąż nie udaje się przełamać utartego schematu myślowego, zgodnie z którym podział na Polaków i Niemców, na swoich i wrogów, zawsze był jasno określony, a Polacy i Niemcy zawsze stali po przeciwnych stronach barykady. A może nawet ten schemat wraz z upływem czasu coraz bardziej się umacnia? Tymczasem historia wcale nie jest tak czarno-biała. I chociaż były w niej jednostki, grupy, ideologie i wydarzenia, które należy jednoznacznie zidentyfikować jako zło w czystej formie, to są też takie, które wymykają się tak jednoznacznej klasyfikacji. Zresztą, historia jest dzięki temu znacznie ciekawsza.

    Read More
  • Rzucić wszystko dla Rzucewa

    Tak, mam swoje ukochane miejsce na polskim wybrzeżu. Odkryłam je zaledwie przed miesiącem i wciąż zadaję sobie pytanie, jak to się stało, że nie trafiłam tu wcześniej? Jak to możliwe, że tak niewiele osób tu dociera? Może to jakiś rodzaj „spisku” miejscowych, którzy chcieliby zachować tę przepiękną lokalizację tylko dla siebie? Jeśli tak jest, w pełni ich rozumiem i nie mam do nich o to pretensji. O wyjątkowości tego miejsca przesądza bowiem to, że leży na uboczu, poza głównymi centrami turystycznymi, jest dobrze ukryte w zieleni nadmorskich lasów i niemal nieprzekształcone przez człowieka. I niech takie zostanie! Moi drodzy, przedstawiam Wam Rzucewo – najpilniej strzeżony skarb południowego Bałtyku. W Rzucewie jest dokładnie wszystko, o czym mogłabym zamarzyć. Archeologiczna przeszłość, bogata historia z wątkiem królewskim w tle, neogotycki zamek, piękna, dzika plaża i molo, wychodzące w spokojne wody Zatoki Puckiej. Czego chcieć więcej?

    Read More
  • Puck – o tym, jak odkryłam polskie wybrzeże na nowo

    Dzikie plaże z białym piaskiem, spokojne mariny z kołyszącymi się na wodzie żaglówkami, letniska z wyluzowaną, surferską społecznością. Żadna z tych rzeczy nie kojarzy się z polskim wybrzeżem, prawda? A jednak wszystkie one tam są. Pomiędzy zatłoczonymi plażami, nachalną komercją i chaosem architektonicznym kryją się miejsca absolutnie piękne. Znajdzie je jednak tylko ten, kto wie, gdzie leżą. I właśnie z myślą o wszystkich tych, którzy poszukują alternatywnego oblicza „polskiego” Bałtyku powstaje seria, którą otwiera dzisiejszy wpis.

    Read More
  • Na wydmach Słowińskiego Parku Narodowego

    Słowiński Park Narodowy to miejsce, które w ogóle nie wygląda jak Polska. Krajobraz falujących piaskowych wzgórz przywodzi na myśl raczej Saharę. W takiej scenerii wydaje się, że spomiędzy wydm wychynie zaraz Beduin w kefiji, a nie swojski polski turysta w klapkach Kubota. Podczas mojej wizyty w parku miałam zresztą okazję obserwować profesjonalną sesję zdjęciową z modelką pozującą w zwiewnej sukni. Założę się, że efekt byłby taki sam, gdyby zdjęcia zrobiono w Dubaju. Słowiński Park Narodowy to jedna z najciekawszych przyrodniczych atrakcji turystycznych w Polsce.

    Read More
  • Co ujdzie w Ustce?

    Na pierwszą kilkudniową wycieczkę w tym roku musiałam czekać aż do czerwca, w dodatku oferta wyjazdu spadła na mnie dość nieoczekiwanie. Nic więc dziwnego, że po tylu miesiącach pandemicznej ascezy, czułam się trochę jak spuszczona z łańcucha i chciałam wykorzystać tą okazję najlepiej, jak tylko się da. Podróżowałam z moją koleżanką, Martą, z którą mam już wspólną podróżniczą przeszłość – byłyśmy razem w Poczdamie, Werder, Görlitz i na bachanaliach w Zielonej Górze. Tym razem Marta szukała kompana na wyjazd do Ustki. W Ustce co prawda już raz byłam (o czym przeczytacie tutaj), ale też nie miałam żadnych innych planów na długi weekend, więc w sumie – dlaczego nie? Poza tym, bardzo chciałam zobaczyć Słowiński Park Narodowy, który miał być jednym z punktów programu wycieczki. I tak oto wzięłam udział w babskim, czerwcowym wypadzie na wybrzeże.

    Read More
  • Muzeum Ziemiaństwa i pałac w Dobrzycy

    My, podróżnicy, potrafimy przejechać setki, a nawet tysiące mil w poszukiwaniu pięknych miejsc. Nie zawsze jest to jednak konieczne, bo piękne miejsca mamy też pod nosem. Pod moim „nosem” jest pałac w Dobrzycy. Często korzystam zresztą z tego bliskiego położenia, wybierając się tam na różne muzealne eventy albo po prostu na niedzielny spacer po otaczającym pałac parku w stylu angielskim. I nie ja sama, bo zespół pałacowo-parkowy w Dobrzycy przyciąga wielu spacerowiczów i nierzadko można tu natknąć się na kogoś znajomego (co ma swoje dobre i złe strony). Przy ładnej pogodzie panuje tutaj idylliczna atmosfera niczym z powieści Jane Austen. Łatwo wówczas wyobrazić sobie, jak to miejsce wyglądało przed laty, gdy parkowymi alejkami przechadzały się damy z parasolkami, a na polanie przed pałacem urządzano wykwintne pikniki.

    Read More